Aerangis curnowiana

(Finet) H. Perrier de la Bathie
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Vandeae
Podplemię: Aerangidinae

 

Foto: © Wolfgang Wieser. Wszelkie prawa zastrzeżone. Opublikowano za zgodą autora.

Aerangis curnowiana

Synonim: Rhaphidorhynchus curnowianus Finet.

Występowanie:

Madagaskar. Storczyk ten bywa spotykany w środkowo-wschodniej części wyspy, w pobliżu Antananarivo. Rośnie jako epifit w wilgotnych lasach na wysokościach 1000-1200 m.   

Klimat:

Skrajne zanotowane temperatury to 37°C i 3°C.
Średnia wilgotność wynosi około 80% przez cały rok.
Opady od 8 mm w grudniu-styczniu do 300 mm w lipcu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 22,2/11,1°C w styczniu do 29,4/18,4°C w lecie.
Okres kwitnienia: Marzec-maj i październik-listopad, ale czasem może kwitnąć latem.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to mały epifit monopodialny o rozpiętości liści zaledwie 4-7 cm. Szczególną cechą są spłaszczone lub sprasowane korzenie, pokryte niewielkimi brodawkami, szare, o końcach w kolorze bursztynu lub miedzi. Na starszych roślinach te korzenie mogą mieć do 0,6 cm szerokości.  

Pseudobulwy/łodyga:

Bardzo krótka. Te rośliny są prawie bezłodygowe.  

Liście:

Liście mają 3-4 cm długości i 1,2-2,2 cm szerokości. Skórzaste liście często są błyszczące, nieco brązowawe i czasem pokryte małymi szarymi plamkami, a ich brzegi są zwykle brązowe.  

Kwiatostan:

Kwiatostan jest raczej krótki, ma 7-8 cm długości, z czego 5,5-7,0 cm to szypułka kwiatu.  

Kwiaty:

Zwykle 2 na kwiatostanie. Płatki obu okółków często mają brązowawe zabarwienie, a warżka jest biała. Ostroga przy podstawie warżki, o długości 10-13 cm, w fazie pąka zawsze tworzy doskonały okrąg, a po otwarciu się kwiatu wyprostowuje się, tworząc jakby literę S. Kwiaty po rozpostarciu mają 2,5-3,5 cm, płatki obu okółków są wąskimi trójkątami i zwężają się, tworząc ostre koniuszki. Wyprostowany płatek grzbietowy ma długość 1,8-2,1 cm i 0,4-0,5 cm szerokości przy podstawie. Ukośnie skierowane w dół płatki boczne okółka zewnętrznego mają 2 cm długości i 0,4 cm szerokości natomiast ułożone poziomo lub nieco wznoszące się płatki okółka wewnętrznego mają 1,5-1,8 cm długości i 0,3-0,4 cm szerokości. Trójkątna, ostro zakończona warżka jest dłuższa i szersza niż pozostałe części kwiatu, a jej brzegi wykręcają się do góry nadając jej wygląd łódeczki.

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina o ciepłych/umiarkowanych wymaganiach cieplnych.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 28-29°C, nocy 18°C, co daje różnicę dobową 9-11°C. Powyższe temperatury są średnimi warunkami, w jakich powinno się uprawiać ten gatunek. 

Światło:

12000-18000 luksów. Rośliny wymagają cienistych stanowisk i inicjują pędy kwiatowe nawet uprawiane przy bardzo niskim poziomie światła. Powinny być chronione przed bezpośrednim słońcem. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.  

Podlewanie:

W okresie od późnej wiosny do jesieni opady deszczu są umiarkowane do obfitych. Następnie ich ilość gwałtownie zmniejsza się, przechodząc w pięciomiesięczną porę suchą, która zaczyna się późną jesienią i trwa aż do początku wiosny. Uprawiane rośliny powinny być mocno podlewane w okresie aktywnego wzrostu, ale korzenie muszą zawsze szybko wysychać po podlaniu. 

Nawożenie:

Rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Nawóz o dużej zawartości azotu jest korzystny w okresie od wiosny do połowy lata, a nawóz bogatszy w fosfor powinien być stosowany późnym latem i jesienią. 

Podłoże:

Rośliny te wydają się najlepiej rosnąć umocowane na kawałkach korka z pewną ilością mchu torfowca umieszczonego pod rośliną. Hillerman & Holst (1986) podają, że rośliny muszą jednak przesychać między podlewaniami i sugerują, aby zamocowane rośliny zamgławiać lub zanurzać razem z podkładką 4-6 razy na tydzień. Jeżeli konieczne jest użycie doniczek, należy zastosować bardzo luźne podłoże umożliwiające dostęp powietrza do korzeni i szybkie przesychanie pomiędzy podlewaniami. Koszyki lub niewielkie gliniane doniczki dają lepsze wyniki niż doniczki plastikowe. Przesadzanie należy wykonywać, gdy zaczynają wyrastać nowe korzenie, co umożliwia roślinie najszybsze zadomowienie się w nowym pojemniku. 

Wilgotność powietrza:

Około 75-80% przez większość roku, przez 4 miesiące późnej zimy i wiosny spada do około 65-70%.  

Okres spoczynku:

Średnia temperatura zimą wynosi w dzień 22-23°C, a w nocy 11-12°C, dając dobową różnicę rzędu 11-12°C. W siedlisku naturalnym opady są niskie od jesieni do wiosny, a na północnych obszarach wyspy ta pora sucha trwa nawet dłużej. Wilgotność utrzymuje się jednak na stosunkowo wysokim poziomie przez cały rok, z czego wynika, że dostarczana jest dodatkowa jej dawka pochodząca z obfitej rosy i nocnych mżawek. Uprawiane rośliny od jesieni przez całą zimę wymagają mniej wody, ale powinny być podlewane regularnie, aby zapobiec nadmiernemu wysuszeniu. Na ogół wystarcza okazjonalne zamgławianie wczesnym rankiem pomiędzy rzadkimi podlewaniami. Należy jednak zwiększyć ilość dostarczanej wody jeśli liście marszczą się lub wykazują oznaki osłabienia. Nawożenie powinno być wyeliminowane aż do momentu pojawienia się nowych przyrostów i rozpoczęcia obfitszego podlewania na wiosnę.